GEWEESTDAGEN

Na het verorberen van diverse heldenmaaltijden, het naar binnen gieten van alles dat bij de Gall & Gall in de aanbieding was (of niet), en het riskeren van handen, ogen, voeten, kleine kinderen, en hondjes door het afsteken van veels te veel vuurwerk is de rust nu tijdelijk weergekeerd. Dat duurt totdat de credit card rekening binnenkomt. Of die van de eerste hulp, natuurlijk.

U zit nu in de fase waarin u zich realiseert dat al die goede voornemens die u impulsief maakte met een half krat bier op óf niet te realiseren zijn, óf eigenlijk helemaal niet leuk, en als je dan zegt dat je  van me houdt maakt die paar kilo te veel, Of die twee pakjes Zware van Nelle, toch niks uit? Volgens mij is januari de piekmaand van aanmeldingen, maar ook annuleringen bij de sportschool. En ook voor het ruilen van allerlei boeken over hoe je jezelf kunt verbeteren in welke vorm dan ook, zodat elke kopie van “afvallen voor dummies” wordt geruild voor “dikke mensen zijn gezellig”.

We kunnen nu ook weer gewoon andijviestamppot op tafel zetten zonder dat we denken dat dat niet feestelijk genoeg is, en zijn niet meer verplicht om elke avond één a vijftien handjes borrelnoten weg te werken waardoor je daaagen daarna nog van die gemeen roze brokstukken uitspuugt als u woorden met een “f” of een “s” zegt. Geen verplichting om kaas alleen in blokjesvorm te nuttigen, of hompen leverworst die na het indopen in de mosterd olijk van het prikkertje glijden en op uw speciaal voor de feestdagen aangeschafte witte colbert lazeren, en van dat je die vlek er van je lang-zal-ze-leven er nooit meer uit krijgt.

Overgebleven vuurwerk kan nu illegaal worden afgestoken, en dat is natuurlijk veel leuker dan als het wél toegestaan is. Als u daar mee klaar bent wordt het tijd om de doos van de kerstspullen (die u al 20 jaar heeft) van zolder te halen, en de kerstboom af te tuigen. Dit gaat meestal het beste als u van boven naar beneden werkt, omdat anders bij elke kerstbal die u van een lage tak af trekt, er gelijk ook zo’n porseleinen engeltje van boven op uw hoofd dondert. Als alle ornamenten weer in de doos zitten en de scherven van de daarbij gesneuvelde kerstballen op-gekruimeldieft is het moment gekomen om te zorgen dat de kerstlichtjes worden opgewikkeld zodat ze volgend jaar wéér niet te ontwarren zijn en u dus dan ook wéér naar Blokker moet om nieuwe te kopen. Want: traditie is traditie.

Volgens diezelfde traditie gaat dan de boom de stoep op waarbij alle naalden er vóór het bereiken van de voordeur er verplicht af vallen zodat u de vloerbedekking pas na drie volle stofzuigerzakken weer kunt zien. Dan blijft alleen nog over om de kerstboomstandaard (Scrabble Score!) die u had aangeschaft in de schuur te zetten, waarbij u struikelt over de standaard van vorig jaar die u maar niet kon vinden drie weken geleden.

En dan: rust. Kalmte. Studio Sport. Biertje op de bank. En hopen dat iemand anders die pan met donkerbruine aangekoekte oliebollenolie vindt, en opruimt.