vrijdag 25 oktober 2013

PIETEPEUTERIG

“Piet?” “Zeg het eens, Klaas…” “Piet, wij moeten het eens hebben over de politieke correctheid.” “Oh?” “Ja, Piet. Kijk, Uit recent onderzoek is gebleken dat er nogal wat omstreden zaken zijn die verband houden met onze jaarlijkse verschijning. Dingen die gewoon anno 2013 niet meer door de beugel kunnen.

Het zetten van de schoen bijvoorbeeld. Kijk, de één heeft schoenmaat 38, en de ander 43. Dus dan krijg je een oneerlijke verdeling van de pepernoten. Da’s één. Verder is het zo dat de Partij Voor de Dieren heeft geklaagd dat het inhumaan is om een paard over de daken te laten lopen, en ook om het nachtelijks twee tot drie ton winterwortels te laten eten. Heb jij wel ’s gekeken wat voor ravage wij achter ons laten? Iedereen denkt dat dat mos is op die daken, maar dat is dus niet zo.”

“Goh, had ik eigenlijk nooit over nagedacht. Tja, jij bent management. Ik ben de knecht.” “Luister Piet, je hebt zelf gesolliciteerd, dus daar moet je nu niet meer over beginnen. Daar hebben we het wel over als ik straks met pensioen ga. Oh, nóg zo iets. Ik heb begrepen van iemand bij het UWV dat ik eigenlijk op mijn 67ste al had moeten ophouden met dit werk. Dat ik dus bijdraag aan de werkloosheid onder de jongeren. Dus daar zal binnenkort ook wel bonje van komen.

Verder heb ik me laten vertellen dat al dat gedoe met kindertjes in de zak stoppen en meenemen naar Spanje onnodig emotioneel belastend is voor zowel kinderen als ouders, en ook voor problemen zorgt in het kader van de leerplicht. Om nog maar te zwijgen van al die Amber Alerts. Dus daar moeten we ook een andere en meer ludieke oplossing voor vinden.” ”Misschien wat meer met de roe, dan?” “Nee, Piet. Daar hebben we nu al gedonder mee, want slaan wordt tegenwoordig niet meer als opvoedkundig verantwoord gezien. Dat schijnt later jeugdcriminaliteit te veroorzaken.”

“Ik heb hier trouwens ook een brief van de Nederlandse Vereniging Van Tandartsen over het strooigoed. Daar moet fluor in, in verband met al die rottende melktandjes, heb ik begrepen. Dus kijk daar vandaag of morgen even naar. Knikker gewoon wat verharde stukken Colgate tussen het snoep, en dan zijn we dáár ook weer aan ontsnapt.

 D’r is zo langzamerhand geen lol meer aan natuurlijk, want er zijn echt talloze dingen die mensen op de een of andere manier niet in de haak vinden. Ik hoorde pas ook dat het eigenlijk beledigend voor het Vaticaan is dat ik mij al sinds jaar en dag voordoe als een bisschop, terwijl ik zelfs nog nooit gedoopt ben, laat staan ingewijd als priester. Een charlatan, meneer! Hoe durft U! Dus dat wordt toch een ander kostuum volgend jaar.

Oh ja – het schijnt dat volgens Greenpeace onze boot onnodig vervuilend is, en als het niet ophoudt worden we vandaag of morgen live op TV geënterd door activisten.


Volgens mij was dat het wel. Nee, wacht. Er was ook nog iets over kleur. Wil me even niet te binnen schieten – zal wel niet al te belangrijk zijn geweest”. “Nee, denk ik ook niet, Klaas”. 

vrijdag 18 oktober 2013

VERSTOORDE NACHTRUS

Kijk, het begon heel simpel. Er stond een ruim gepekelde (voor “gepekeld” lees: beschonken, lam, lazarus, kasibilibata, straalbezopen) Rus op de stoep, in gezelschap van zijn vrouw en nageslacht. Er was sprake van wat heel eerbiedig “verstoring van de openbare orde” heet, maar in dit geval meer de vorm had van lallen, ruzie, en aanpalend agressief gedrag naar de kinderen toe. Twee omen agent besloten in te grijpen.



Maar: het bleek te gaan om een diplomaat, die daar op diplomatieke manier zijn vrije (en onschendbare) mening stond te uiten. Dus daar mag je niks van zeggen, en zeker niks aan doen. Per slot van rekening gaat het hier om iemand die zijn land en volk vertegenwoordigt. Een representatieve Rus dus. Dus: hùp – internationaal incident. Of de agenten wel goed bij hun hoofd waren. Of de agenten ook gelijk maar ontslagen konden worden. En: of de internationale verhoudingen nog wel goed waren, want onze eigen dagvorst was namelijk al in voorbereiding om zijn Koninklijke Bontmuts uit het vet te halen in verband met een staatsbezoek.



Het is namelijk dit jaar het Nederland-Ruslandjaar. Dit wisten we allemaal allang, behalve dan dat het tot circa 10 dagen geleden (Dronken Diplomaat Dag) een groot geheim was. Maar: de cat is out of de bag, en niemand kan hem er weer poetin. (Ja, met mij ken je lachen. Snappie ‘em? Put in? Poetin? ) Dus nu weet iedereen ineens dat het het Nederland-Ruslandjaar is, en hebben ze in Rusland nu als tegengebaar ook een van onze diplomaten onheus bejegend, maar dan wel een stukje goedkoper, want die hadden ze niet eerst dronken gevoerd. 



Wij hebben toen weer als tegengebaar ingebroken in een appartement dat bij de Russische ambassade hoort, en waarvan de Telegraaf (zoals altijd een bron van nauwkeurige verslaggeving) suggereert dat het wel eens een "KGB“ appartement kon zijn. Wij kunnen dus verwachten dat er binnen een paar dagen een vergelijkbare inbraak plaats gaat vinden in Moskou, in een BVD appartement. De BVD bestaat namelijk – net zoals de KGB - niet meer. En dan is het hek van de dam natuurlijk. Voor je het weet is het bonje, en al zijn we dan geen Amerika, dan wordt het vast nog wel een Lauwe Oorlog. 



Dat is dan wél weer goed voor het genre De Spionnenfilm, en dan kan Rutger Hauer gewoon onze eigen Sean Connery worden in onvergetelijk films waarin hij met een Zuiderzee botter stiekum in Odessa landt en onder zijn Urker klederdracht een puntgaaf witte smoking aanheeft. Ik zie het nù al voor me. Dan kan Geert het hoofd van Spectre spelen. Maar dat zal de Russen dan wel weer tegen de borsjt stuiten.

vrijdag 11 oktober 2013

WAT DE WINTER KOST

Nu het weer gewoon grijs en miezerig is buiten, en we straks weer de klok een uur terugdraaien (op zondag 27 oktober om precies te zijn) om onszelf te laten geloven dat het langer licht is, komt zo langzamerhand ook de winterkost weer om de hoek kijken. Het ruikt ineens rond etenstijd overal naar sudderlappen en hachee en hutspot. Die geur die je associeert met dat je je eigen adem kan zien, en dat er ineens weer rayonhoofden de koppen bij mekaar steken.
Nu ben ik zelf niet echt een fan van Hollandse kost, maar ’s winters maak ik daar wel ’s een uitzondering voor (ik consumeer in de winter denk ik vijf keer zoveel aardappels als in de hele rest van het jaar). Een van de grootste uitdagingen daarbij is voor mij het vermijden van de winterwortel. Ik vind gekookte wortelen niet echt een culinaire traktatie en al helemaal niet als ze een doorsnee van 6 centimeter hebben. (Veel mannen krijgen daar ook een gevoel van minderwaardigheid van). Maar dan weer wél: rauwe andijviestamppot en draadjesvlees.-

Er zit aan die winterkost ook wel een nadeel: van oorsprong was dit soort eten bedoeld voor van die mensen die om 4 uur ’s ochtends opstaan, koeien aansluiten op een hele grote stofzuiger, varkens pesten, en kippen ploffen, en dán pas een eerste bak koffie krijgen. En daarna begint de échte werkdag.
Kortom, dit is eten voor mensen die de hele dag fysiek bezig zijn. In dat kader telt 8 uur klikken met een muis niet mee. Dat betekent dat de gemiddelde portie hutspot dus ongeveer 400% te groot is, maar als je dan begint te schoffelen is zo’n bord leeg voordat je het weet. We zwijgen nog maar over dat kuiltje jus waar een bescheiden zeiljacht in past.
Kortom: dat wordt straks weer de aanleiding voor die goede voornemens over de sportschool (en ik heb onlangs gehoord dat alleen lid worden niet helpt, je schijnt ook echt te moeten trainen) om al die boerenkoolkilo’s er weer af te krijgen. Aan de andere kant: als je buiten een dikke das om moet is zo’n knäckebreudje met kaas, of dat bord met rauwkost (kom ‘s hier, konijn!) ook niet echt de oplossing.

Als het koud is gaan wij door jarenlange genetische voorbereiding meteen denken aan eten dat met een “splap!” op je bord landt. En het heeft ook wel iets geruststellends, want het brengt waarschijnlijk herinneringen terug van vroeger toen je van de slager nog een plakje worst kreeg, de wereld nog zwart-wit was, en je iPhone nog gewoon op kolen liep. Dus wens ik u voor de volgende week alvast veel splap.

vrijdag 4 oktober 2013

LEKKER BEKJE!


Heeft u al Hollandse Nieuwe gehad dit jaar? Kibbeling? Lekkerbekje? Contant betaald? Wie weet bent u dan in al uw onschuld wel medeschuldig aan fraude. Vandaag in het nieuws: visfraude in V(l)issingen. Blijkbaar kun je met vis dus ook frauderen.

(uit Nieuws.nl) Vier mannen uit de omgeving van Vlissingen zijn aangehouden op verdenking van fraude met vis en witwassen. De twee reders, een visser en een handelaar zouden stelselmatig een deel van de tong- en kabeljauwvangst achterhouden en op de zwarte markt verkopen. Dat meldt het OM vrijdag.

En dat is alleen maar de administratieve kant. Maar: als we daar al mee kunnen frauderen dan gaan er nu vast heel wat lichtje branden bij vindingrijke vissers. Hoe lang nog voordat we uitzwem lekkerbekjes denken te kopen die uit gewone ordinaire gepaneerde stekelbaars bestaan. Ook in die handel zit de klad namelijk. Vroeger was een lekkerbekje altijd gemaakt van kabeljauw of wijting. Maar vanwege de prijs en het overbevissen (acht hengels; één scholletje), is de origine van de gemiddelde lekkerbek nu afgezakt naar pangasius-filet, via de aanvliegroute heek (die nu ook niet meer betaalbaar is). Als je vaak pangasius eet, is er op YouTube een documentaire die je niet wilt bekijken. Doe je dat wél, dan eet jij van z’n langzalzeleven geen pangasius meer. Dus”: niet kijken, dooreten, en dan zie je vanzelf wat er van komt. Doe nog maar zo’n bak kibbeling (want: pangasius)

Ondertussen: waar blijft de Victoria Plofbaars? Kan niet lang meer duren. En: gaan we straks in blikjes tonijn toch ineens weer Roemeens goudvissenvlees vinden? En blijft dat allemaal beperkt tot dooie vis, of is er straks ook (jahaa.. daar had ik natuurlijk al aan gedacht) een fraudeprobleem met levende vis in aquariumwinkels, van dat je na aankoop van een goudvis in je onschuld met een plastic zakje naar huis loopt waar een gemeentelijke parkvijverkarper van 60cm zit? (En jij maar met een schoenlepel proppen om dat beest die kom in te krijgen).

Het begint er op te lijken dat de hele landbouw, veeteelt, visvangst, en andere voedingssector het druk heeft met frauderen. What’s next? Want er stáát volgende week weer iets in de krant, daar kan je gif op innemen. Dan blijken alle warme bakkers ineens eigenlijk lauw te zijn, of anders halfvolkoren brood te bakken ondanks wat er op de verpakking staat. Of misschien dat de verse komkommers van vandaag eigenlijk gewoon kwamkwammers zijn van vorige week. (Tip: Groen. Een komkommer is groen. Niet bruin). Kleurenblind? Een komkommer is niet krokant.


Er is eigenlijk maar één echte oplossing: Schaf een hengel aan, en huur een bootje. Voorzie dit bootje van de juiste benodigdheden voor visvangst (twee vrienden, krat bier). Vang je eigen vis. Fraudeer alleen als je vertelt hoe groot hij was. Die vrienden geven u wel gelijk, later. Dan weet u in elk geval wat er op uw bord ligt.