GOEDGESINT

De Sint is weer ingetocht (niks van gemerkt, want op tijd intochtstrip langs de ramen geplakt), dus hopelijk kunnen we nu de controverse over zijn getinte assistent manager ook weer een jaar in de kast zetten. Wat nu prioriteit één is, is het maken van De Surprise en Het Gedicht. “Had je daar niet al ’s een stukje over geschreven?” zult u zeggen. Ja, dat klopt, maar dat stukje bent u al vergeten. Bovendien ben ik nu een jaar ouder (niet wijzer), en wie weet wat ik nog toe te voegen heb.

Surprises dus. Dit werkt als volgt: men trekke een lootje, waarop de naam valt te lezen van iemand waarvoor u normaal nooit een cadeautje zou kopen, laat staan een gedicht voor zou pennen. Dat geeft niets, want het is voor deze keer geoorloofd om een licht satirische benadering te hanteren zodat u zich kunt bedienen van alle twijfelachtige karaktertrekken van de gelukkige ontvanger van uw surprise (lees: slachtoffer) om tijdens de pakjesavond even recht te zetten wat u aan irritaties heeft opgelopen in de rest van het jaar.

Dit is het moment om als gulle gever cadeaus te kopen in de lijn van: geurvreters, haargroeimiddel, vliegenstrippen, luchtverfrissers, ticket voor een enkele reis naar ver weg, of andere hints. Gezien het feit dat het een surprise is, en de ontvanger niet zeker weet wie deze gemaakt heeft (en u bent toch niet zo dom om dat gedicht in uw eigen handschrift bij te sluiten?), levert dit altijd een leuk spanningsveld op, waarbij de sukkel die als eerste zegt: “dat was IK niet” meteen ook de voorspelbare zondebok wordt.

Nu u zowel het cadeau als een onderwerp voor het gedicht heeft, wordt het tijd voor de echte surprise. En sla dit jaar die strooprollade over, want die maakt u elk jaar en iedereen weet dat die bij u vandaan komt, dus dan werkt “de zondebok” niet. Nee, dit jaar staat in het thema van een iets meer ambitieuze benadering. Denk: Gamma, Praxis, Bouwmarkt. Zak cement. Water. Onverwoestbare surprise van 50 Kg, met, na ùren beitelen, bikken, of meppen met een moker ook op de koop toe een cadeau dat een punt zet. Of anders iets met een plastic 30 liter emmer en 40 bussen talkpoeder of zo. Poef! En het is meteen al een White Christmas (effectief bij die fles anti-roos shampoo die er in verstopt zit). Ik kan me uit mijn eigen jeugd nog wel surprises van mijn broer herinneren, waar je, om bij het cadeau te komen, een hele sloopploeg van Volker Wessels voor nodig had of een koevoet, een klauwhamer, en een cirkelzaag. Hoe meer werk om bij de teleurstelling te komen, hoe mooier.

Terwijl het beton aan het uitharden is komt nu het moment om uw muze aan te spreken in de vorm van een gedicht. Schrijf dit niet met de hand (zie alinea drie), maar print het uit op een leuk papiertje. Voorwaarden van het gedicht zijn simpel: het moet rijmen, en aansluiten bij de persoon die straks met de pneumatische hamer bezig gaat (hoor, wie klopt daar kinderen?) om bij zijn presentje te komen. Uiteraard helpt het als het rijmt, maar het gaat vooral om de gedachte. Onthoud ook dat rijmwoorden voor “knoflook”, “haaruitval”, en “incontinentie” lastig te vinden zijn, maar: waar een wil is, is een weg. Ik wens u ook dit jaar weer veel succes.