vrijdag 1 november 2013

ALTIJD TIJD

Deze week hebben we allemaal een uur extra de tijd. Dit lijkt natuurlijk aantrekkelijker dan het in werkelijkheid is omdat je in de praktijk twee uur nodig hebt om A: al die veels te dure horloges om te zetten, en B: al die magnetrons, klokwekkers, autoklokken, wandklokken, DVD- en Videorecorders, goedkope prepaid telefoons, en PC’s. Dat betekent dus ook (voor de doordenkers) dat we in het voorjaar hetzelfde doen, waardoor we elk jaar eigenlijk twee uur inleveren (een in de lente, en een in de herfst).

Het grappige is natuurlijk dat met al dat aanpassen van de klokken de dagen er niet langer op worden, en dat de consternatie alleen maar groter wordt naarmate we meer apparaten met een tijdfunctie in ons leven binnenhalen. Waardoor we dus eigenlijk bezig zijn als een hond die zijn eigen staart aanrent: elk apparaat dat ons tijd gaat besparen heeft dan ook jaarlijks twee keer weer tijd nodig zodat het op efficiënte wijze kan doorgaan met tijd besparen.

Terwijl u daar eens over nadenkt, is het in de afgelopen week – helaas – duidelijk geworden dat de mensen die het de moeite waard vonden om te gaan demonstreren dat [vul zelf kleur in] Piet moet blijven – want die is niet racistisch bedoeld - zich hebben laten kennen door tijdens de demonstratie zich behoorlijk racistisch te gedragen jegens een aantal medelanders. Daar help je de goede zaak me, blijkbaar. De gemoederen waren blijkbaar behoorlijk verhit, en de politie moest er aan te pas komen om een oud vrouwtje uit Papua Nieuw Guinea te arresteren voor haar eigen bestwil en omdat zij maar niet ophield met door andere mensen lastig te worden gevallen (volg je ‘m nog?). Waaruit maar weer blijkt dat je wél straffeloos kunt bezuinigen op echte uitkeringen, maar niet op fictieve cultuurverschijnselen.

Ik vermoed dan ook dat na de recente sinterklaasnederlaag (scrabble score!) de Partij Van De Dieren al bezig is met een campagne over het leed van rendieren, en Amnesty International met iets vergelijkbaars in het kader van uitgeprocedeerde Elven op de Noordpool. Tja, je moet wat als er een tijdje geen bultrug aanspoelt, of geen kinderboerderij in opspraak raakt.

Ondertussen komt natuurlijk de pakjesavond wel steeds dichterbij, en loopt u de hele dag op eieren want plotseling kan er ineens iemand van u verlangen dat er lootjes moeten worden getrokken zodat u een surprise en een gedicht voor iemand uit uw omgeving kunt fabrieken. Uiteraard is het altijd weer een verrassing wie u trekt, maar het is elk jaar diezelfde vriend/neef/oom/tante/collega waar u toch al nooit mee door één deur kon, en waarvoor u nu verplicht iets aardigs moet doen, mét gedicht. De Dalai Lama zou dit waarschijnlijk een goed idee vinden, maar u niet. Dus gaat u nu in paniek lootjes ruilen om een meer gepaste kandidaat te bemachtigen. Maar omdat onpopulaire mensen meestal bij veel anderen óók niet populair zijn, komt dit zelden goed, want diegenen die wel lootjes willen ruilen hebben ook onpopulaire kandidaten.


Waarmee ik dus weer terugkom bij die tijdbesparende activiteiten die uiteindelijk uitdraaien op dat ze méér tijd gaan kosten, of zoals in dit geval, activiteiten die u het leven makkelijker zouden moeten maken uiteindelijk na veel inspanning exact dezelfde uitkomst opleveren. Ik denk dat ik ga sparen voor een onbewoond eiland waar ik een commune voor Pieten, rendieren en elven (twaalven, ook) ga stichten, en waar klokken verboden zijn. En surprises.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten