Okee…we zijn weer terug uit Sotsji,
waardoor de Russen nu ook weer terug zijn naar hun eigen plaatselijke
winterspelen zoals het 500 meter hardrennen voor betogers; het slalom
rijden met de pantserwagen, en het hindernislopen door het traangas- en
wapenstok parcours. Ook het Nederland-Rusland jaar is gelukkig over
zodat wíj weer met een gerust hart hun lallende diplomaten kunnen
arresteren, en zíj weer Nederlandse diplomaten kunnen verbouwen zonder
dat we ineens een internationaal incident aan onze broek hebben. Ik
bedoel—die JSF is hartstikke nieuw, en daar willen we nu nog geen deuken
in zien.
Ondanks de wedergekeerde rust blijft het maar roerig in de topsport met de Zuid-Afrikaanse paralympische atleet die op zijn vriendin schoot omdat hij “dacht dat zij namelijk naast hem in bed lag, en hij haar wilde beschermen tegen de vermeende inbreker die zijn huis in kwam”. Als dat jou of mij zou overkomen dan zouden wij waarschijnlijk eerst even controleren of voornoemde vriendin naast ons lag, maar in dit geval was dat niet de eerste impuls. Welnee. Eerst schieten en dán pas er achter komen dat zij gewoon even op zoek was naar een nachtelijke snack uit de koelkast. Daar lig je dan met een kogelgat in je hoofd en die boterham met kaas.
Iets dichter bij huis kreeg Feijenoorder Pellè ineens problemen in de vorm van een tijdelijk schorsing en het afpakken van zijn aanvoerdersband, dit omdat hij een elleboogje had uitgedeeld aan een Ajaxied. Zoals we allemaal weten is voetbal een sport waarbij iedere vorm van agressief en gewelddadig gedrag met afkeuring wordt bekeken, tenzij je het zo doet dat niemand het ziet. Hier zit voor Pellè blijkbaar nog een stukje leertraject, want het vereist natuurlijk wel wat vakkundigheid om blauwe plekken te veroorzaken zonder dat een stadion vol met oplettende fans en bijbehorende perstribune met camera’s iets in de gaten hebben.
Er zijn gelukkig sporten waar dit soort problemen minder spelen, zoals schaken. Het is bij schaken namelijk veel makkelijker om, zeg maar, op speelse wijze een buitgemaakte loper in het oog of oor van de tegenstander te frommelen. Dit is voornamelijk omdat bij schaken het publiek in slaap valt, zodat er pas wat te zien is bij het bekijken van de herhaling, hetgeen niemand doet. Dus die schakers, die moet je in de gaten houden. Net zoals biljarters, trouwens, want zo’n keu is natuurlijk niet alleen maar geschikt om een carambole te maken, en een ongeluk zit in een klein hoekje. Wij zwijgen nog maar over darters, en pijlgifkikkers.
Al met al verklaart het wel in één klap waarom ik mij verre houd van sportevenementen. Al was het maar omdat “sportief gedrag” tegenwoordig iets heel anders betekent dan toen ik nog op de lagere school zat. Maar dat was dan ook rond de tijd dat Mozes zijn eerste krantenwijk kreeg.
Ondanks de wedergekeerde rust blijft het maar roerig in de topsport met de Zuid-Afrikaanse paralympische atleet die op zijn vriendin schoot omdat hij “dacht dat zij namelijk naast hem in bed lag, en hij haar wilde beschermen tegen de vermeende inbreker die zijn huis in kwam”. Als dat jou of mij zou overkomen dan zouden wij waarschijnlijk eerst even controleren of voornoemde vriendin naast ons lag, maar in dit geval was dat niet de eerste impuls. Welnee. Eerst schieten en dán pas er achter komen dat zij gewoon even op zoek was naar een nachtelijke snack uit de koelkast. Daar lig je dan met een kogelgat in je hoofd en die boterham met kaas.
Iets dichter bij huis kreeg Feijenoorder Pellè ineens problemen in de vorm van een tijdelijk schorsing en het afpakken van zijn aanvoerdersband, dit omdat hij een elleboogje had uitgedeeld aan een Ajaxied. Zoals we allemaal weten is voetbal een sport waarbij iedere vorm van agressief en gewelddadig gedrag met afkeuring wordt bekeken, tenzij je het zo doet dat niemand het ziet. Hier zit voor Pellè blijkbaar nog een stukje leertraject, want het vereist natuurlijk wel wat vakkundigheid om blauwe plekken te veroorzaken zonder dat een stadion vol met oplettende fans en bijbehorende perstribune met camera’s iets in de gaten hebben.
Er zijn gelukkig sporten waar dit soort problemen minder spelen, zoals schaken. Het is bij schaken namelijk veel makkelijker om, zeg maar, op speelse wijze een buitgemaakte loper in het oog of oor van de tegenstander te frommelen. Dit is voornamelijk omdat bij schaken het publiek in slaap valt, zodat er pas wat te zien is bij het bekijken van de herhaling, hetgeen niemand doet. Dus die schakers, die moet je in de gaten houden. Net zoals biljarters, trouwens, want zo’n keu is natuurlijk niet alleen maar geschikt om een carambole te maken, en een ongeluk zit in een klein hoekje. Wij zwijgen nog maar over darters, en pijlgifkikkers.
Al met al verklaart het wel in één klap waarom ik mij verre houd van sportevenementen. Al was het maar omdat “sportief gedrag” tegenwoordig iets heel anders betekent dan toen ik nog op de lagere school zat. Maar dat was dan ook rond de tijd dat Mozes zijn eerste krantenwijk kreeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten