Gelukkig gebeurt er in Nederland niets belangwekkends, waardoor we nu
al sinds oktober van vorig jaar een doorlopende discussie kunnen hebben
over ….. (vul hier een kleur in) Piet. Dat is veel interessanter dan
neergeschoten vliegtuigen, verhoogde pensioensleeftijd, frauderende
ambtenaren, of naheffingen vanuit Brussel. En omdat dit onderwerp zorgt
voor veel controverse is de maatschappij nu compleet ontwricht. “Wat
vindt u er van dat wij straks met z’n allen langer moeten doorwerken?”
“Tsja, daar moeten we het maar ’s over hebben als we helder hebben wat
we nu met zwarte piet gaan doen.”
Er is geen enkele controverse over andere Sniklaas-gerelateerde zaken, natuurlijk. Geen discussie over dat strooigoed waarmee je je naam in de tafel kunt krassen, en waarvan kindervullingen nú al roepen: “Nee, ik spring zélf wel uit die minderjarige melktand”. Geen demonstraties over de merkwaardige gewoonte van Sinterklaas om stoute kindertjes tegen hun wil mee naar Spanje te nemen, terwijl zoete kindertjes bij schoolbezoek zijn staf mogen vasthouden. Geen protesten over het feit dat wij – blijkbaar – allemaal in zijn Grote Boek staan, en hoe hij dan potdorie wel aan al die informatie is gekomen.
Niemand die het logische gat ziet in van dat hij op de één of andere manier helemaal uit Spanje komt met een sleepboot die geregistreerd staat in Volendam. Of dat hij na honderden jaren nog geen seconde ouder lijkt. Ik bedoel – op zijn leeftijd moet de gemiddelde man 6 keer per kwartier naar de WC, maar de Sint? Ho maar! (Ja, of die schimmel is van boven met badstof bekleed, natuurlijk). IK zwijg nog maar over dat hij (want Grote Boek) altijd perfect zou moeten weten wat jij graag van de Sint zou krijgen, maar dat hij dan tóch altijd de bon heeft bewaard zodat je het kunt ruilen, want de kassabon heeft hij namelijk aan papa of mama gegeven.
En dat is dan alleen de Sint nog maar, want andere culturele fenomenen worden ook niet of nauwelijks onder de loep genomen. Je ziet de Partij Voor De Dieren niet op zijn of haar achterste poten staan over vermeend rendiermisbruik door de Kerstman, en er vaart ook nooit een Greenpeace boot uit om zijn dwangarbeid onder de elven op de Noordpool aan de kaak te stellen. Een weerloze haas met honderden eieren laten schleppen? No problemo! Want: leuke traditie.
“Ja maar”, zult u zeggen (of had u kunnen zeggen), “Sinterklaas is toch helemaal niet è-hecht? Dat is toch maar omdat het een leuk verhaal is voor de kindertjes? Een aardige traditie, waar meneer Bart Smit elk jaar weer een vers motorjacht met bijpassende valse ruimbeborste en dungestringde vriendin aan overhoudt?” Maar, dan hebben wij toch die Piet ook gewoon zelf beda-hacht, denk ik dan. En dan kan ik me niet voorstellen waarom mensen die allemaal ruim de leeftijd te boven zijn om hun schoentje (nou ja…TJE?) te zetten het moeten verstjieren voor die kinderen die nog alle tijd hebben om later zelf ook spijkers-op-laag-water vindende zeurkanissen te worden.
Goed - nu we dit van tafel hebben kunt u rustig overgaan tot het in één keer leeggrazen van de advent kalender. Bon appétit!
Er is geen enkele controverse over andere Sniklaas-gerelateerde zaken, natuurlijk. Geen discussie over dat strooigoed waarmee je je naam in de tafel kunt krassen, en waarvan kindervullingen nú al roepen: “Nee, ik spring zélf wel uit die minderjarige melktand”. Geen demonstraties over de merkwaardige gewoonte van Sinterklaas om stoute kindertjes tegen hun wil mee naar Spanje te nemen, terwijl zoete kindertjes bij schoolbezoek zijn staf mogen vasthouden. Geen protesten over het feit dat wij – blijkbaar – allemaal in zijn Grote Boek staan, en hoe hij dan potdorie wel aan al die informatie is gekomen.
Niemand die het logische gat ziet in van dat hij op de één of andere manier helemaal uit Spanje komt met een sleepboot die geregistreerd staat in Volendam. Of dat hij na honderden jaren nog geen seconde ouder lijkt. Ik bedoel – op zijn leeftijd moet de gemiddelde man 6 keer per kwartier naar de WC, maar de Sint? Ho maar! (Ja, of die schimmel is van boven met badstof bekleed, natuurlijk). IK zwijg nog maar over dat hij (want Grote Boek) altijd perfect zou moeten weten wat jij graag van de Sint zou krijgen, maar dat hij dan tóch altijd de bon heeft bewaard zodat je het kunt ruilen, want de kassabon heeft hij namelijk aan papa of mama gegeven.
En dat is dan alleen de Sint nog maar, want andere culturele fenomenen worden ook niet of nauwelijks onder de loep genomen. Je ziet de Partij Voor De Dieren niet op zijn of haar achterste poten staan over vermeend rendiermisbruik door de Kerstman, en er vaart ook nooit een Greenpeace boot uit om zijn dwangarbeid onder de elven op de Noordpool aan de kaak te stellen. Een weerloze haas met honderden eieren laten schleppen? No problemo! Want: leuke traditie.
“Ja maar”, zult u zeggen (of had u kunnen zeggen), “Sinterklaas is toch helemaal niet è-hecht? Dat is toch maar omdat het een leuk verhaal is voor de kindertjes? Een aardige traditie, waar meneer Bart Smit elk jaar weer een vers motorjacht met bijpassende valse ruimbeborste en dungestringde vriendin aan overhoudt?” Maar, dan hebben wij toch die Piet ook gewoon zelf beda-hacht, denk ik dan. En dan kan ik me niet voorstellen waarom mensen die allemaal ruim de leeftijd te boven zijn om hun schoentje (nou ja…TJE?) te zetten het moeten verstjieren voor die kinderen die nog alle tijd hebben om later zelf ook spijkers-op-laag-water vindende zeurkanissen te worden.
Goed - nu we dit van tafel hebben kunt u rustig overgaan tot het in één keer leeggrazen van de advent kalender. Bon appétit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten