DAAR MOET JE VAN BOEREN, JONGENS!

Tsja, en toen zat 2013 er alweer bijna op. Kerstdiners liggen weer achter ons; de broekriem zit (hopelijk) weer op het “normale” gaatje, en nog niemand heeft door dat de kat verdwenen is. Nee, geintje. Als ik collega’s om mij heen hoor, is de recessie in elk geval niet doorgedrongen tot de kersttafel.

We hebben nu nog één laatste horde voordat we in het eerste weekend van 2014 overgaan tot het aftuigen van de boom (hoewel er tijdens oud-en-nieuw er ook al wel veel en vaak afgetuigd wordt, heb ik begrepen); het ruilen van de kerstcadeautjes (heeft u dit jaar óók cadeaus gehad die u net vorig jaar aan die vervelende neef/nicht/oom/tante had gegeven? Sommige cadeaus blijven u voor de rest van uw leven achtervolgen, namelijk.); en het – uiterst voorzichtig – openen van de credit card rekening. Die laatste horde is uiteraard het vieren van oud-en-nieuw.

De traditie wil dat wij voor deze gelegenheid proberen om in het tijdsbestek van een uur of 6 proberen om de meest uiteenlopende dingen naar binnen te werken, liefst in een compleet onlogische volgorde. Daar hebben wij om te beginnen wat traditionele versnaperingen voor zoals De Oliebol en De Appelflap, twee gerechten die zijn bedacht om te zorgen dat die pan met dat kastanjebruine frituurvet óók eens leeg komt (een beetje oliebol kan in zijn eentje wel een halve liter vet absorberen), en dat wij – dankzij datzelfde vet – in etappes een bodem leggen voor het wonderbaarlijke mengsel van alcoholica dat wij gaan wegzetten op die avond.

Op oudejaarsavond drinken wij namelijk allerlei bende die normaal gesproken bij de slijterij stof staat te verzamelen, zoals advocaat en boerenjongens (of –meisjes), en ook van die likeur met een kleur die je in het pikkedonker nóg ziet opgloeien. Dit uiteraard naast de gebruikelijke Nederlandse consumpties Bier en Jenever, die ook in grote hoeveelheden geschonken worden. Op deze avond doen wij het innemen volgens een afwijkend schema, als volgt: 17:00 – 19:00u biertjes, liefst met borrelnootjes, olijven en oliebol. Daarna geen “echt” avondeten, want dat is onhandig, en bovendien moeten we dan ook ineens aan tafel, en daar staan die bierkratten onder zodat je je benen niet meer kwijt kan. We kiezen dus voor snacks die je met je handen kunt eten, zoals kippenvleugeltjes, plakken leverworst met Dreft-bestendige mosterd, en dingen die gefrituurd kunnen worden, zoals mini-loempia’s, vlammetjes, kipnuggets. Dat vet was tóch nog heet van de oliebollen. Op dit moment is het misschien handig om te onthouden dat – als je bij iemand ander thuis bent – je niet je handen aan de gordijnen moet afvegen, en – óók heel belangrijk: je nooit meer moet drinken dan je zelf kunt optillen.

Na de ruzie over de stomerijkosten van de gordijnen komt de koffie, en ruilen wij het bier in voor de advocaat, boerenjongens en/of likeur. Tijd voor de appelflap, die ondanks de poedersuiker een beetje naar bittergarnituur smaakt. Nu mag de tv aan, want iemand gaat u vertellen wat er allemaal gebeurd is in het afgelopen jaar, en waarom dat belangrijk/grappig/droevig was. En dat dan een keer of vier á vijftien gedurende de avond. Tijdens dit spektakel is het tijd voor de traditionele Nederlandse snacks zoals de paprikachips, de zoute pinda’s en (essentieel!) de Blokjes Kaas, want oudejaar - blokjes kaas = niet gezellig, hoeveel leverworst je er ook voor in de plaats serveert. Voeg bier dan wel jenever toe naar smaak.

Voor je ’t weet is dan de tijd gekomen om met z’n allen luidkeels af te tellen naar het moment waarop de klok 12 slaat. Een woord van advies: kijk even naar uw handen/vingers. Maak een foto. Steek daarna die sigaar aan en haal al dat illegale vuurwerk uit de schuur.