Nu we ook weer bij daglicht naar een vroege dienst kunnen toe
fietsen, en het over twee weken officieel lente is, zien en horen we om ons
heen ook weer het vrolijke lentegeluid in de vorm van genies van de collega's
die voorlopig weer het landelijk overschot aan Kleenex gaan opgebruiken. Ik
hoor daar zelf ook bij, hoewel ik gelukkig behalve niezen geen andere problemen
heb met de rondwaaiende pollen.
In de tussentijd leeft moeder natuur zich wel weer uit in het kader
van de voortplanting, en binnenkort zullen we dus wel weer opkomende
bloembollen in de variant narcissen, hyacinten, krokussen en meer van dat spul
in de diverse parken gaan zien, tot ze na een dag of vijf allemaal zijn
platgescheten door bataljons loslopende honden, die niet weten dat je éérst
moet bemesten en dán pas de planten laat opkomen.
Over die honden trouwens; die wagen vanwege diezelfde moeder
natuur momenteel veelvuldig
pogingen om alles dat recht overeind staat zo veel en zo vaak mogelijk te bevruchten (draag in het park uit
voorzorg altijd de opgerolde krant bij u om ze van u af te slaan). Ook de
eendjes gaan zo dadelijk druk kwakend van bil, zodat in de maanden mei en juni
de reigers ook weer wat te eten hebben. Net zoals alle andere beesten die nu
verplicht aan nageslacht gaan denken, zoals in dat weitje met hitsige paarden
waar ik afgelopen weekend langs wandelde (Uiteraard is dat dan wél weer goed
voor de rundvlees industrie). Maar dat wist u al.
Blijkbaar is dat lentegevoel ook doorgedrongen in de politiek (Ook
Bronstige Berlusconi heeft weer een nieuwe veels te jonge vrouw). Bij ons in de
regering lijken ze te denken dat met de komende hogere temperaturen de minima
nog wel verder kunnen worden uitgekleed. Daar kunnen dan weer Fyr á vijf
topdirecteurs van geprivatiseerde rijksdiensten een bonus van geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten