donderdag 1 augustus 2013

PLOFPAARD

Niet al te lang geleden hoorden we  dat de Zweedse balletjes van Ikea in Tsjechië ook paardenvlees bevatten. Inmiddels bleek dat ook hier het geval. Een dag later vond men in hamburgers in Zuid Afrika ezel-, geiten- en buffelvlees.  Voor je het weet is het zover dat je alleen maar zeker weet dat hetgeen op het etiket staat er in elk geval niet in zit. Kijk, bij Ikea kun je in elk geval de schuldige duidelijk aanwijzen: Ikea. Daar moet je per slot van rekening alles zelf in elkaar zetten, dus weten ze in de keuken heus wel hoe die ballen tot stand zijn gekomen. In uw eigen supermarkt komt het allemaal voorverpakt binnen, dus moet je het label vertrouwen. En ondertussen de vleesindustrie maar profiteren van de onwetendheid van de hongerige consument.

Het zou mij dan ook niet verbazen als er nu in het oostblok al plekken zijn waar ze plofpaarden fokken.  Kan eigenlijk niet missen. Voorlopig moeten we het hier met plofsilo's doen (zie vorige week), maar het is wel een zorgwekkende trend, al was het maar omdat er blijkbaar geen enkele controle is op wat er verkocht wordt. En: zou dit alleen beperkt zijn tot de vlees-afdeling? Eten we onbewust al jaren Lama-kaas? Braadmeeuwen? Eieren van scharrelduiven? Zonder veren en in ongeveer dezelfde maat denk ik dat het lastig is om een kip van een jan-van-gent te onderscheiden.

Zolang we het hebben over dingen die veilig zijn om te eten heb ik het er nog niet zo moeilijk mee - maar ik wil wel graag weten wat het precies is, en helemaal als het verwerkt is in een eenpansmaaltijd, want dan is er natuurlijk helemáál geen zicht meer op. Zo'n blik Chili Con Carne is natuurlijk één grote uitnodiging voor de fabrikant om de regels aan zijn laars te lappen, en hup - voor je 't weet - zit je daar met smaak Chili Con Die Vervelende Buurman Die Zijn Hond Op Mijn Stoep Laat Schijten weg te lepelen (bij Chili Con Cane is het alleen de hond).

En hoe zit het met de groentes? Uiteraard heb ik het dan niet over een preitje, want da's lastig te imiteren uit, laten we zeggen, radijsjes. Maar: Al die roerbakpakketten en soepgroentezakken. Wat er in zit is overwegend plantaardig - maar zo gauw het groen is en in een vierkant stukje wordt het steeds lastiger om te zien van welke plant het komt. En omdat je er straks toch weer het héle flesje woksaus overheen klettert proef je dan ook alleen maar woksaus. Dus of je nou wel of niet witte kool eet - wie weet het verschil nog? Niet zo belangrijk zolang je er geen ziekteverschijnselen van oploopt, maar ik wil persoonlijk wel weten of mijn roerbakpakket straks blijkt te bestaan uit 80% vrolijk gekleurde uien - dit in verband met mijn sociale leven na de maaltijd.


Waar houdt het op? Vanuit de klant geredeneerd hangt het er maar net vanaf of je een probleem hebt met “ander” vlees. Zo nee, dan kan dit hele vraagstuk worden opgelost door al dat verschillende vee gewoon meteen bij elkaar in de wei te zetten zodat binnen een paar generaties je sowieso al poeien, vaarden en koerkens hebt staan, en je in de winkel alleen maar een etiket nodig hebt met “vlees”. Dat is alleen voor de kippen denk ik geen optie, en ook wreed.  Dus die zetten we apart met de meeuwen en eendjes.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten