Niet
al te lang geleden hoorden we dat de
Zweedse balletjes van Ikea in Tsjechië ook paardenvlees bevatten. Inmiddels
bleek dat ook hier het geval. Een dag later vond men in hamburgers in Zuid
Afrika ezel-, geiten- en buffelvlees.
Voor je het weet is het zover dat je alleen maar zeker weet dat hetgeen
op het etiket staat er in elk geval niet in zit. Kijk, bij Ikea kun je in elk
geval de schuldige duidelijk aanwijzen: Ikea. Daar moet je per slot van
rekening alles zelf in elkaar zetten, dus weten ze in de keuken heus wel hoe
die ballen tot stand zijn gekomen. In uw eigen supermarkt komt het allemaal
voorverpakt binnen, dus moet je het label vertrouwen. En ondertussen de
vleesindustrie maar profiteren van de onwetendheid van de hongerige consument.
Het
zou mij dan ook niet verbazen als er nu in het oostblok al plekken zijn waar ze
plofpaarden fokken. Kan eigenlijk niet
missen. Voorlopig moeten we het hier met plofsilo's doen (zie vorige week),
maar het is wel een zorgwekkende trend, al was het maar omdat er blijkbaar geen
enkele controle is op wat er verkocht wordt. En: zou dit alleen beperkt zijn
tot de vlees-afdeling? Eten we onbewust al jaren Lama-kaas? Braadmeeuwen?
Eieren van scharrelduiven? Zonder veren en in ongeveer dezelfde maat denk ik
dat het lastig is om een kip van een jan-van-gent te onderscheiden.
Zolang
we het hebben over dingen die veilig zijn om te eten heb ik het er nog niet zo
moeilijk mee - maar ik wil wel graag weten wat het precies is, en helemaal als
het verwerkt is in een eenpansmaaltijd, want dan is er natuurlijk helemáál geen
zicht meer op. Zo'n blik Chili Con Carne is natuurlijk één grote uitnodiging
voor de fabrikant om de regels aan zijn laars te lappen, en hup - voor je 't
weet - zit je daar met smaak Chili Con Die Vervelende Buurman Die Zijn Hond Op
Mijn Stoep Laat Schijten weg te lepelen (bij Chili Con Cane is het alleen de
hond).
En
hoe zit het met de groentes? Uiteraard heb ik het dan niet over een preitje, want
da's lastig te imiteren uit, laten we zeggen, radijsjes. Maar: Al die
roerbakpakketten en soepgroentezakken. Wat er in zit is overwegend plantaardig
- maar zo gauw het groen is en in een vierkant stukje wordt het steeds lastiger
om te zien van welke plant het komt. En omdat je er straks toch weer het héle
flesje woksaus overheen klettert proef je dan ook alleen maar woksaus. Dus of
je nou wel of niet witte kool eet - wie weet het verschil nog? Niet zo
belangrijk zolang je er geen ziekteverschijnselen van oploopt, maar ik wil
persoonlijk wel weten of mijn roerbakpakket straks blijkt te bestaan uit 80%
vrolijk gekleurde uien - dit in verband met mijn sociale leven na de maaltijd.
Waar
houdt het op? Vanuit de klant geredeneerd hangt het er maar net vanaf of je een
probleem hebt met “ander” vlees. Zo nee, dan kan dit hele vraagstuk worden
opgelost door al dat verschillende vee gewoon meteen bij elkaar in de wei te
zetten zodat binnen een paar generaties je sowieso al poeien, vaarden en
koerkens hebt staan, en je in de winkel alleen maar een etiket nodig hebt met
“vlees”. Dat is alleen voor de kippen denk ik geen optie, en ook wreed. Dus die zetten we apart met de meeuwen en
eendjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten